"Jasir Arafat był czołową postacią ruchu narodowowyzwoleńczego Palestyny w latach 1969-2004. Koordynował m.in. powstanie Autonomii Palestyńskiej. Na początku lat 2000. stracił znaczenie z powodu własnej choroby, a także dojścia do głosu grup ekstremistycznych koordynujących przebieg Drugiej Intifady, powstania Palestyńczyków w latach 2000-2005. Po jego śmierci w 2004 roku, władzę przejął Mahmud Abbas, nazywany ""gołębiem"" Organizacji Wyzwolenia Palestyny, ze względu na wyraźną preferencję w kierunku działań dyplomatycznych. Był kluczową postacią w zakończeniu Drugiej Intifady, negocjując zarówno z Amerykanami, jak i władzami Izraela. Mahmud Abbas, mimo podeszłego wieku, nadal utrzymuje władzę, mimo otwartej krytyki ze strony radykalnego skrzydła swoich partii, a także ugrupowań opozycyjnych, które zarzucają mu autorytarne konsolidowanie władzy w ruchu wyzwoleńczym Palestyny i nieskuteczność w procesie pokojowym.
Jednym z głównych kontrkandydatów do urzędu prezydenta Autonomii Palestyńskiej po śmierci Arafata był Marwan Barghouti- członek progresywnego skrzydła rządzącej partii Al-Fatah, polityczny lider Pierwszej i Drugiej Intifady, który popierał walkę ze zbrojnymi siłami Izraela (nie z cywilami), a także sprzeciwiał się licznym rozwiązaniom pokojowym, takim jak uformowanie AP, które uważał za niewystarczające. Barghouti, mimo przebywania od 2004 roku w więzieniu, utrzymuje duże wpływy w partii rządzącej, regularnie krytykując rządy Mahmuda Abbasa. (W sondażu wśród Palestyńczyków dotyczącycym możliwych kandydatów do sukcesji po Mahmoudzie Abbasie otrzymał 41%, wyraźnie wyprzedzając kontrkandydatów mimo przebywania w więzieniu).
Na potrzeby debaty załóżmy, że w razie przejęcia władzy przez Barghoutiego nie trafia on do więzienia, a Intifada kończy się w 2005 roku"